Situaties lopen uit de hand
Veel ouders die bij mij komen hebben moeite om ‘normaal’ te communiceren met hun kind. Situaties lopen geregeld uit de hand. Ouder en kind schreeuwen tegen elkaar en vinden steeds minder aansluiting bij elkaar. Is dit herkenbaar voor jou?
De emoties lopen hoog op
Ouders vertellen dat ze vaak meningsverschillen hebben. Ze vertellen hoe iets onbenulligs uitloopt in een ruzie waarin de emoties hoog oplopen. Met stemverheffingen gaan de argumenten steeds heftiger heen en weer. Terwijl ze dit vertellen lopen bij een aantal ouders de emoties van toen nóg hoog op.
Het werkt averechts
Als dit thuis gebeurt, ontaardt deze botsing met het kind natuurlijk al snel in een heftig ruzie. Om hun mening kracht bij te zetten gaat de ouder harder praten, vaak zelfs schreeuwen of zeggen wat er niet deugt aan het kind. Het werkt averechts. Hoe harder de ouder schreeuwt, hoe meer het kind terug schreeuwt. Hoe meer de ouder benoemt wat er niet deugt, hoe meer verwijten over en weer om de oren vliegen. De situatie escaleert.
Goed bedoelde adviezen en instructies
Andere ouders corrigeren het kind graag. Ze geven instructies en adviezen en gaan ervanuit dat zij weten wat goed is voor het kind. Ze hebben een grote behoefte om het kind uit lastige situaties te 'redden.' Het kind is verontwaardigd. Hij of zij kijkt door een andere bril, maar krijgt amper ruimte om zijn of haar eigen mening te ventileren. De ouder zit er bovenop en weet het beter. Ook deze strategie eindigt vaak in een hevig conflict.
Heftige emoties zijn bedreigend
Er zijn ook ouders die botsingen snel uit de weg gaan, omdat ze bang zijn voor heftige emoties. Felheid en heftige emoties vinden ze bedreigend. Liefst willen ze er zo snel mogelijk vanaf. Hoe eerder, hoe beter. Het probleem is alleen dat veel van deze ouders hiervoor een ‘verkeerde’ strategie gebruiken waardoor het alleen maar erger wordt. Ze durven geen ‘emotionele risico’s’ te nemen en willen het liefst zo snel mogelijk pais en vree. Ze koesteren de goede periodes en willen die niet verpesten. Maar dat betekent wel dat ze continu op hun tenen moeten lopen of over de eigen grenzen laten gaan. Het betekent ook dat het kind niet leert hoe het met emoties kan omgaan en deze kan verwoorden.
Zich niet gehoord en begrepen voelen
Welke strategie er ook wordt ingezet, één of beide partijen zijn niet tevreden. Ze voelen zich niet gehoord en begrepen. Diep van binnen worstelen ze allebei met vragen: ‘Wat doe ik fout dat de ruzies thuis zo hoog oplopen?’ ‘Waarom kan ik het nooit eens goed doen?’ Ouders zijn bang dat het kind door hun toedoen niet gelukkig is. Kinderen denken dat als zij iets anders zouden doen er niks aan de hand zou zijn en de ouders gelukkig zouden zijn.
Gehoord worden
Beide weten niet hoe deze ruzies en heftige emoties ontstaan. Ze zijn allebei op zoek naar begrip en erkenning en ze willen gehoord en geaccepteerd worden. De oorzaak van alle ellende is meestal dat je het mis hebt wat de échte emotionele drijfveren van de ander zijn. Als je dat weet kun je wel communiceren met elkaar. Je krijgt dan gemakkelijker vanzelf zachtere emoties en komt daarmee weer dichter bij elkaar.
Het gaat niet vanzelf
Wat je nodig hebt om elkaar stapsgewijs weer te bereiken leer je in de onlinetraining ‘Snel meer rust in je gezinsleven zonde conflicten met je verslaafde kind.’ Zulke patronen ombuigen gaat namelijk niet vanzelf. Het is belangrijk dat je weet wat je moet doen. Om je alvast op weg te helpen heb ik een paar tips. Zo kun je uitproberen of het voor jullie werkt.
1. Kies bewust een concreet incident waarop het misging.
- Zorg dat je emoties gezakt zijn.
- Neem voldoende de tijd om het incident te analyseren.
- Neem voldoende rust om met afstand naar jezelf en je kind te kijken
2. Observeer je eigen gedrag.
- Wanneer ging het mis tussen jullie?
- Wat deed je toen?
- Wat dacht je toen?
- Wat zei je toen?
- Hoe gedroeg je je toen?
3. Ontwar het incident.
- Observeer wat je emotioneel (boos, verdrietig, etc..) heeft gemaakt tijdens het gesprek.
- Wat deed je kind toen jij harder begon te praten?
- Wat zei je kind toen jij begon te schreeuwen of juist dichtklapte?
- Hoe gedroeg je kind zich toen?
4. Kijk puur naar de feiten.
- Voorkom dat je overspoeld wordt met van alles.
- Laat eerdere incidenten of gebeurtenissen buiten beschouwing.
5. Onderzoek wat er nog na blijft sudderen
- Wat blijft er na dit onderzoek nog dwars zitten?
- Wat maakt dat (wat nog dwars zit) belangrijk voor me is?
- Waar gaat het me werkelijk om?
Meer weten
Wil je op het blogartikel van vandaag reageren? Mail naar esther@mijnkindisverslaafd.nl Wil je meer weten over de onlinetraining ‘Snel meer rust in je gezinsleven zonder conflicten met je verslaafde kind?’ Klik dan op de groene button.
