24
jul

Leven vanuit flow

Mijn hoofd zegt regelmatig het tegenovergestelde van mijn hart. Mijn hart zegt dat het de wekelijkse blog voor Mijn kind is verslaafd meer vanuit flow mag gaan schrijven. Mijn hoofd zegt dat ik trouw moet blijven aan mijn volgers. Altijd lastig dat dilemma tussen hoofd en hart.

Trouw

Het is een keuze of ik wel of niet doorga met het schrijven van een wekelijkse blog. Voor mij geen gemakkelijke. Het is wikken en wegen. Ik loop er al een tijdje mee rond. Een soort schuldgevoel overmant me omdat ik trouw wil blijven aan mijn volgers. Het is de aard van het beestje: trouw zijn.

Een moetje

Is dat oprecht, eerlijk en respectvol naar mezelf? Nee, juist niet. De afgelopen twee weken breekt het me op. Lange tijd heb ik het héérlijk gevonden om iedere week te bloggen. De laatste tijd merk ik dat het een ‘moetje’ begint te worden. Daarom heb ik een besluit genomen. Ik ga stoppen met het schrijven van de wekelijkse blog. De komende tijd zal ik gaan bloggen vanuit flow. De graadmeter moet zijn dat ik er zin in heb en met liefde en plezier iets schrijf. Niet omdat het ‘moet’ (van mezelf).

Stralen

Trouw zijn aan mezelf zorgt voor rust en ontspanning. Ik kan het iedereen aanraden. Het geeft me ruimte om betrokken te zijn bij ouders die hulp nodig hebben bij issues die veel verder gaan dan het ´normale´ opvoeden. Met hart en ziel zet ik me in om ouders te begeleiden die te maken hebben met een kind wat vastloopt in de ontwikkeling. Dit is écht mijn zielsmissie. Kinderen horen niet vast te lopen, zij horen te stralen.

Een lastig portret

Als de dag van gisteren kan ik me nog herinneren hoe ik vastliep in mijn puberteit. Mijn ouders en leraren vonden me een ‘lastig portret.’ Maar ik was niet lastig, ik had het lastig. Mijn gedrag en schoolprestaties lieten zeker te wensen over, maar dat had een oorzaak. In de kern voelde ik me niet gehoord, gezien en begrepen door de buitenwereld. Ik had het idee dat ik ´anders´ was en dat voelde op dat moment niet goed.  

De geschiedenis herhaalt

De geschiedenis herhaalde zich. Op jonge leeftijd kreeg ik drie prachtige kinderen. Mijn oudste zoon liep vast in de puberteit. Hij kreeg het stempel ‘lastig.’ Maar ook hij was niet lastig, hij had het lastig. Hij was onzeker en voelde zich eenzaam tijdens de scheiding van zijn ouders. Hij voelde zich niet gehoord, gezien en begrepen door ons. Emotioneel bracht het veel teweeg in hem. Via zijn gedrag liet hij dat merken, maar wij begrepen hem niet. We dreven steeds verder uit elkaar. Hij zocht troost in drugs en raakte verslaafd.

Hard tegen hard

Uiteindelijk werd het een strijd van hard tegen hard. Op zijn negentiende zette ik hem uit huis. Uit huis zetten en loslaten is vaak ook het advies van hulpverleners in de verslavingszorg. Maar dat was niet wat hij in de kern nodig had. Deze jongen had liefde en aandacht nodig. Hij had het nodig om gehoord, gezien en begrepen te worden. Hij had vertrouwen nodig i.p.v. kritiek, oordelen, wantrouwen en angst.

Innerlijke leegte

Zowel mijn zoon als ik hebben een gat van innerlijke leegte ervaren. En ik wil mijn ouders én mezelf niets verwijten maar we hebben onze kinderen van ons weggeduwd. Het wantrouwen, de angst, het oordelen en de kritiek brachten ons niet waar we op hoopte: een stralend kind. Gelukkig ben ik volhardend geweest in mijn zoektocht naar een andere manieren om met mijn zoon om te gaan. Dit proces was helend voor hem én mezelf.

Rust en stilte

Om hiervoor open te kunnen staan heb ik de oude manier van opvoeden mogen loslaten. Net zoals ik nu het wekelijkse bloggen ga loslaten. De komende tijd gun ik mezelf rust en stilte. Over een paar weken hebben we vakantie. Ik kijk uit naar een lege agenda en vrijheid in mijn tijd en zijn. De batterij opladen. En dan komt de creatieve stroom vanzelf weer op gang. Mocht ik voor die tijd nog iets voor je kunnen betekenen, dan weet je me te vinden.

 

 

HELP JE MIJ DIT ARTIKEL TE DELEN? DANK JE WEL!

Begrijpelijke keuze Esther. Geniet van de rust en ruimte. We hebben nog genoeg blogs om terug te lezen. Door de dagelijkse stroom die we gewend zijn aan makkelijk en goedkoop verkrijgbaar nieuws vergeten we ook wel eens het ‘oude’ op waarde te schatten. Je hebt in je eerdere blogs al heel veel meegegeven om op door te kauwen. We zien je terug wanneer er vanuit flow weer een nieuw bericht in je opkomt! Die flow maakt jouw teksten ook juist zo waardevol, dus ik begrijp dat je vanuit die kracht wilt schrijven en niet vanuit moeten. Thanx so far! Trudy
 

Hallo Esther, Ik heb zoveel geleerd door jouw wekelijkse blogs. En ben je daar zo dankbaar voor. Ik heb geen persoonlijke sessies gevolgd omdat ik geen fysiek contact met mijn verslaafde zoon kan hebben. Hij woont in China en is inmiddels 43 jaar oud. Zijn leven is compleet kapot door de drank en ons contact is liefdevol maar ook heel moeizaam. Deze liefdevolle manier van contact zoeken heb ik geleerd door jouw wijze raadgevingen. Als ik wist waar je woonde zou ik je een bos bloemen sturen. Maar ik begrijp dat je je gegevens om privacy-redenen niet kan geven. Maar weet dat ik je heel dankbaar ben en ook al stuur je niet meer wekelijks een bericht, ik blijf ernaar uitkijken!. De allerbeste wensen voor jou en je gezin. Heel veel dank. Sophie. 
 



Interessant artikel?

Vul je emailadres hieronder in, dan stuur ik je mijn blogupdates met advies direct toe.