Ben je snel geïrriteerd?
Het is weer zover! Je voelt je geïrriteerd. De woorden komen wat grof uit je mond, je kind reageert aangebrand. Voor je het weet ben je samen flink aan het bekvechten of erger nog: je hebt knallende ruzie.
Geen gedoe
Het kan ook zijn dat je je irritatie inslikt. Je wilt gedoe voorkomen, daarom houd je je mond. Maar uiteindelijk komt het er toch wel uit. Vaak net wat heftiger omdat de irritatie van binnen opgestapeld is. En voor je het weet lopen jullie alsnog te schreeuwen tegen elkaar.
De oorzaken
Zoals veel andere ouders wil je vast en zeker de oorzaak weten. Waarom raak ik geïrriteerd? Als je weet waar het aan ligt, kun je er iets aan doen. Redenen die ik vaak hoor als ik met ouders praat:
- Ik heb het nu gewoon te druk
- De hectiek en het geregel in ons gezin maken dat ik gestrest ben en daarom ben ik niet mezelf
- Ik heb een hectische baan, ik kan deze ellende er niet bij hebben
- Mijn temperament
- Het temperament van mijn kind
- Het gebruik en/of gedrag van mijn kind
Dan denk je misschien: oké, als mijn kind stopt met gebruiken dan komt het wel goed. Maar is dat wel zo?
Jullie hebben elkaar nodig
Juist in drukke en stressvolle tijden heb je elkaar nodig. Irritaties en conflicten verhogen je stress alleen maar. Als jij en je kind op dit moment in een onveilige fase met veel conflicten en ruzie vastzitten, dan ondervinden jullie waarschijnlijk weinig steun en begrip van elkaar. Irritaties die steeds heftiger worden en keer op keer in ruzie ontaarden, kun je zien als signaal van een basis die niet goed meer zit.
Daarom een paar tips:
1. Onderschat de situatie niet als jullie veel irritaties en afstand ervaren. Hoe langer zo’n situatie duurt, hoe moeilijker het is om de negatieve spiraal om te draaien. Neem de tijd om uit te zoeken hoe je weer tot elkaar kunt komen.
2. Slik je irritaties niet in. Ben er op tijd bij om ze te benoemen. Minimaal voor jezelf, maar als het kan ook tegen je kind.
3. In plaats van geïrriteerd te doen, kun je beter zeggen dat je geïrriteerd bent. Eerst op tijd onderkennen, later kun je dan op zoek naar verborgen gevoelens en gedachten die achter de irritatie verborgen zitten.
4. Onderzoek wat de oorzaak van je irritatie is. Pas als je de reden hebt achterhaald, kun je verder kijken en afstemmen op wat je het beste kunt doen. Om je daarbij te helpen geef ik je een aantal overwegingen mee:
- Is er iets ingrijpends in je leven gebeurd? Zo ja, wat dan?
- Maak je je ergens druk over? Zo ja, waarover dan?
- Ben je ergens bang voor? Zo ja, waarover dan?
- Ben je ergens ontevreden over? Zo ja, waarover dan?
- Heb je te hard gewerkt waardoor je misschien oververmoeid, prikkelbaar, overspannen bent?
- Zijn er tekenen van een burn-out?
- Slaap je slecht? Zo ja, waardoor komt dat?
- Heb je lichamelijke klachten? Zo ja, welke zijn dat dan precies?
5. Zoek afleiding als je een irritatie voelt opkomen. Ontspan, beweeg, dans, ga even wandelen of doe iets waar je blij van wordt.
6.Irritaties tussen ouders en kinderen zijn bijna altijd een signaal van verborgen schuldgevoelens en onbevredigde verlangens. Onderzoek wat zich achter je irritatie verborgen houdt.
7. Houd oog voor de positieve kanten van jezelf én je kind en oordeel niet te hard over jullie beide!
Keer op keer maak ik mee dat ouders die de verbinding met het kind weten te herstellen zachter en milder worden. Ik wens je veel succes toe en duim voor je dat je snel van die ergernissen verlost zult raken. Heb je hierbij hulp nodig? Dan weet je me te vinden.
