Ik wil mijn leven terug
Hoeveel zorg je ook verleent, je kind gaat er niet minder om gebruiken. Dus ga je nog meer je best doen, en nog meer en nog meer. Op den duur zie je door de bomen het bos niet meer. Het is een harde les: te weten komen dat je als ouder je kind niet van de verslaving af kan helpen. Wat je wel kan doen is invloed uitoefenen op zijn of haar gedrag. Je kunt je kind niet laten stoppen met de verslaving maar bij jou thuis niet drinken kan bijvoorbeeld wel.
Onmenselijk zware opdracht
Ouders van verslaafde kinderen staan voor een bijna onmenselijk zware opdracht in het leven. Je moet een weg vinden in stoppen met het mede in stand houden van de verslaving, ook wel zorgverslaving genoemd. En tegelijk toch een vorm vinden om betrokken te blijven. Daar is geen pasklaar antwoord op: elke ouder moet daar een eigen weg in zien te zoeken.
Ik wil mijn leven terug
Als jij beslist: 'ik wil mijn leven terug, een leven waarin ik kan genieten, waarin er ruimte is voor meer dan alleen de zorg om mijn verslaafd kind', dan moet je loskomen van de idee dat er maar één manier is om dat te bereiken, namelijk dat je kind stopt met de verslaving. Hoe hard het ook klinkt: Die beslissing is aan je kind, niet aan jou.
Een andere weg kan zijn dat je jezelf weer toestaat dat je wereld groter wordt dan de verslaving van je kind. Hoe jij je voelt laat je niet langer afhangen van wat je kind doet met zijn of haar leven. De verantwoordelijkheid voor jouw geluk leg je niet meer bij het kind 'ik kan alleen gelukkig zijn als jij afkickt', maar je neemt je geluk weer in eigen handen. Het is voor een kind niet te doen: verantwoordelijk zijn voor het gelukkig voelen van de ouders. Ook niet voor een verslaafd kind. Kies ervoor om de verantwoordelijkheid voor de verslaving van je kind niet meer bij je te houden: 'ik moet ervoor zorgen dat mijn kind van zijn verslaving af komt', maar die verantwoordelijkheid bij het kind laten.
De sleutel tot succes
Ik weet dat het véél moeilijker is dan het klinkt. En toch is het een sleutel. En ik weet ook dat je dit niet één, twee, drie voor elkaar hebt: net zoals je kind wellicht meer dan één afkickpoging nodig heeft om clean te kunnen blijven, zo zal jij waarschijnlijk òòk meer dan één poging nodig hebben om uit de zorgverslaving te kunnen blijven. Het is een proces van vallen en opstaan.
Wat goed kan helpen: ga de relatie met je niet gebruikende kinderen weer aan. Als je bijvoorbeeld met je niet-gebruikende dochter gaat shoppen, sta jezelf dan niet toe om over je gebruikende kind te praten. Hou je aandacht bij je dochter. Als de gedachte 'als we dit nu toch eens met ons drieën zouden doen' opkomt , zeg dan 'stop' tegen jezelf. 'Straks kan dat weer, nu wil ik er voor deze dochter helemaal zijn'. Je zal merken hoe fijn het voor jullie allebei is.
Aanvaarden wat er is
Het vraagt dat je durft te rouwen om het kind dat er niet meer is. Het kind dat je kende is niet meer altijd zichtbaar, de verslaving heeft de touwtjes in handen. Rouwen is pijnlijk en vraagt tijd, iedereen doet het op een eigen manier en in zijn of haar tempo. Een rouwproces wat goed doorlopen is, leidt tot acceptatie. Acceptatie is iets anders dan goedkeuren! Je hoeft nooit, echt nooit, je goedkeuring te geven aan de verslaving van je kind. Wat je wel kunt bereiken is het aanvaarden van dat het is zoals het is. 'Ik ben een ouder van een verslaafd kind, ik heb het niet in de hand of het ooit goed komt met mijn kind.' Dat is een onzekerheid die ongelofelijk pijnlijk is om mee te maken. Mijn instelling is: ‘Ik wil leven, niet overleven.' Dat heeft me geholpen. De pijn en het verdriet gaan niet weg, ze overheersen alleen niet meer zo. Je kan het dragen.
Er begint iets te veranderen
Je krijgt als ouder weer zin in dingen krijgen, je kan weer blij zijn, er komt meer energie. En soms kan er ook iets gaan veranderen bij je verslaafde kind. Zoals de verslaving van je kind jouw zorgverslaving heeft opgeroepen, zo kan het stoppen met de zorgverslaving bij je kind ruimte scheppen om ook te kunnen stoppen of minstens veel meer de verantwoordelijkheid voor de effecten van de verslaving te dragen. Of je kind die kans ook neemt, daar krijg je geen garantie op. Ik wens jullie met heel mijn hart toe dat het jullie lukt.
Wil je hulp bij het terugkrijgen van je leven?
