Mijn gameverslaafde zoon is ontzettend gesloten, hoe kom ik toch met hem in gesprek?
Toen mijn zoon drie jaar oud was speelde hij zijn eerste spelletje op de computer. Leuk, zo schattig.... Nu, 10 jaar later, is de computer zijn enige en allerbeste vriend. Met een computer kun je niet naar buiten, dus blijft mijn zoon thuis. Altijd. Hij praat meer tegen de computer (Skype) dan tegen mij. Hij zit van 's morgensvroeg tot 's avonds laat achter de computer. Het is een mentale marteling voor mij.
Mijn kind voelt zich direct aangevallen
Praten met mijn zoon is een hele opgave. Al van kleins af aan is hij een gesloten boek. Hij vertelde nooit iets over school. Gesprekken verliepen altijd hetzelfde: ‘Hoe was het op school?’ – ‘goed’, ‘Wat heb je gedaan op school’ – ‘van alles’. De drang om te gamen op de computer was en is véél sterker dan praten met zijn moeder. Ik wil dolgraag een gesprek met hem voeren, maar dat is niet makkelijk. Hij voelt zich namelijk direct aangevallen. Hij zet dan zijn verdedigingsstelsel op of klapt dicht. Hoe kom ik met mijn gesloten zoon in gesprek?
Dit bericht kreeg ik van een moeder. Lees hieronder het antwoord op deze vraag.
Gevoelens en emoties verwoorden kan moeilijk zijn
Bij het aangaan van een gesprek met je verslaafde kind is het heel belangrijk om je als ouder te realiseren dat wat voor jou heel vanzelfsprekend is om onder woorden te brengen, voor je kind een flinke uitdaging kan zijn. Vooral het verwoorden van emoties en gevoelens kan erg lastig zijn. Ook moeten ouders zich goed realiseren dat het kennen van de juiste emotie- en gevoelswoorden nog niet betekent dat je kind alles wat hij wil zeggen onder woorden kan brengen.
Vooraf verwachtingen bepalen
Om een goed gesprek te kunnen voeren met je verslaafde kind, is het heel belangrijk om voor jezelf te bepalen wat je verwacht van het gesprek. Wil je je kind iets duidelijk maken of iets leren, dan wordt het een heel ander soort gesprek dan wanneer je graag ook inbreng van je kind wil in het gesprek. In het geval dat je je kind iets wilt bijbrengen of wilt aanspreken op iets, dan is er meer sprake van praten tégen je kind. Terwijl een gesprek waarin de inbreng en mening van je kind gevraagd wordt, valt onder praten mét je kind. En juist dat praten met elkaar, in plaats van tegen elkaar, vinden zowel ouders als kinderen met een verslaving vaak lastig.
Open houding
De eerste voorwaarde voor een goed gesprek met je verslaafde kind is het maken van contact en het aannemen van een open houding. Wanneer je als ouder meteen start met het toespreken van je zoon of dochter, is de kans groot dat je kind zich afsluit voor het gesprek of in discussie wil gaan. Het is in het begin van het gesprek dan ook belangrijk om tegenover je kind te benadrukken dat hij de ruimte krijgt om te praten en dat zijn gevoelens erkend worden.
Let op non-verbale signalen
Wanneer je als ouder aangeeft graag naar je verslaafde kind te willen luisteren, maar je ondertussen ongeduld of boosheid uitstraalt, zal je kind dit snel door hebben. Dit is verwarrend, want wat jij zegt komt dan niet overeenkomt met je houding. Een ouder die bijvoorbeeld blijft staan tijdens een gesprek, straalt uit dat hij wil dat het kind luistert. Wanneer je als ouder gaat zitten zodat je op ooghoogte spreekt met je kind, straal je veel meer gelijkwaardigheid uit.
Ruimte voor de mening van je kind
Door de tijd te nemen voor het gesprek, goed uit te leggen wat je bedoeling is, goed te luisteren naar wat je kind vertelt, oogcontact te houden, aan te moedigen met knikken of woorden ('ja' 'aha') en door te herhalen wat je kind gezegd heeft, geef je als ouder het signaal dat je wilt horen wat je kind te vertellen heeft. Dit stimuleert je kind om verder te praten omdat hij voelt dat er ruimte is voor een eigen mening. Op deze manier kan een prettig gesprek ontstaan waar jullie allebei iets aan hebben.
Heb je naar aanleiding van dit artikel vragen of wil je een persoonlijk advies, Klik dan op deze link en je hoort zo spoedig mogelijk van me.
