De schaamte voor mijn verslaafde kind
Mijn kind is verslaafd. Natuurlijk maak ik mezelf daar als ouder zorgen om. Eigenlijk wil ik deze zorgen maar al te graag uitspreken, maar ik merk steeds vaker dat ik mezelf schaam voor de situatie van mijn zoon. Tijdens verjaardagen, op personeelsborrels of op de sportvereniging. Steeds weer komt de vraag naar voren: ‘Hoe is het nu met je zoon?’ Ik heb het gevoel dat ik hem afval als ik het afkap, maar ik wil ook niet steeds uitleg geven over de hele situatie omdat ik mezelf schaam.
De angst om door anderen afgekeurd te worden
In het verleden werd ik regelmatig geconfronteerd met een gevoel van schaamte. Het is een onaangenaam gevoel. Herken je het? Belangrijk hierbij is de angst om door anderen afgekeurd of niet meer geaccepteerd te worden. Schaamte gaat over jou als persoon. Je hebt het idee dat er iets niet goed aan je is, dat je je kind niet op de juiste manier hebt opgevoed, dat je er niet mag zijn.
Hoe kun je gevoelens van schaamte herkennen?
Het is menselijk om jezelf te beschermen en te verdedigen tegen gevoelens van schaamte. Om het niet bespreekbaar te hoeven maken dragen ouders daarom vaak een masker en zetten ze beschermend gedrag in om gevoelens van schaamte te verbergen. Als je last hebt van deze gevoelens, kun je op emotioneel gebied het gevoel hebben dat je tekort schiet als ouder. Je denkt dat je niet goed genoeg bent en je bent kritisch ten aanzien van alles wat je denkt en doet. Die pijn verlamt je en je voelt jezelf eenzaam, zelfs wanneer je met vrienden of familie bent. Je bent bang om jezelf te laten zien. Wat zullen anderen wel niet van je denken dat jouw kind verslaafd is, vraag je jezelf af. Van binnen ben je somber en verdrietig.
Contact met anderen vermijden
Schaamte kan ervoor zorgen dat je zowel lichamelijk als emotioneel contact met anderen wil vermijden. Je zou het liefste onder een deken willen kruipen en eronder vandaan komen als de boze nachtmerrie voorbij is. Je wil jezelf klein maken of juist groter voordoen dan je jezelf van binnen voelt. Het kan zijn dat je het probleem volledig ontkent, of dat je extreem veroordelend bent tegenover andere gezinnen waar verslaving ook een rol speelt. Wat kun je nu doen om je schaamte achter je te laten en weer volledige vrijheid te ervaren?
Durf kwetsbaar te zijn
De eerste stap om je schaamte aan te pakken is om jezelf kwetsbaar op te stellen. Kwetsbaarheid is het omgekeerde van schaamte. Kwetsbaarheid wil zeggen: jij mag mij helemaal zien. Je geeft openheid over wie je bent. Niet alleen wat betreft het tonen van emoties, maar ook door het te laten zien in je gedrag. Je doet jezelf bijvoorbeeld niet meer groter voor dan je bent, maar laat jezelf zien zoals je werkelijk bent.
Spreek over je schaamte
Er is een grote kans dat jij je gevoelens van schaamte voor jezelf houdt en dat de reden hiervoor is dat jij bang bent om afgekeurd te worden. Hierdoor beland je in een vicieuze cirkel en blijf je met de schaamte zitten. Probeer iemand in je omgeving te vinden die jij vertrouwt en leer praten over de verslaving van je kind en de bijbehorende gevoelens. Gevoelens van schaamte blijven namelijk bestaan wanneer je ze alleen voor jezelf houdt! Wanneer je ze uitspreekt laat je daarmee aan jezelf zien dat je gevoelens er mogen zijn. Op deze manier veranderen ze van kleur. Je zult ervaren dat de lading verandert. Het zorgt voor opluchting.
Vergeef jezelf voor de verslaving van je kind
Met vergeving stop je de negatieve spiraal van zelfmedelijden en negatief denken. Vergeving heeft de kracht om diepgewortelde schaamte los te laten. Het is moeilijk, maar tegelijkertijd ontzettend nuttig om te doen. Vergeven betekent dat je hetgeen wat er is gebeurd minder persoonlijk neemt, dat je pijn en boosheid laat varen en het allerbelangrijkste: dat je je kind niet meer verantwoordelijk stelt voor jouw eigen welzijn.
