Huil maar even
De bekende brok voel ik opkomen in mijn keel en mijn lip begint te trillen. Huilen in het openbaar doe ik liever niet. Ik schaam me omdat ik niet sterk ben en daarom probeer ik mijn tranen uit alle macht weg te slikken. Maar hoe hard ik ook tegen mijn tranen vecht, er is geen houden meer aan. Mijn vriendin heeft me zojuist gevraagd hoe het met me gaat nu ik weet dat mijn zoon drugs gebruikt. Al mijn gevoelens van pijn en verdriet huil ik eruit. Dikke rode ogen, hoofdpijn en een verstopte neus houd ik eraan over, maar het lucht enorm op.
Help mij! Steun mij!
Machteloosheid en wanhoop liggen aan de basis van mijn tranen. Alles wat ik heb geprobeerd om mijn zoon van de drugs af te houden en de situatie onder controle te brengen, is mislukt. Ik zit met mijn handen in het haar en voel me volledig hulpeloos. Toch is het niet raar dat ik huil. Huilonderzoek van de Tilburgse hoogleraar Ad Vingerhoets toont aan dat bij volwassenen vaak hulpeloosheid aan de basis ligt van tranen. In onderzoek naar emoties van volwassen huilers kwamen wanhoop, hulpeloosheid en machteloosheid voortdurend terug bij emoties en situaties die samenhangen met huilen. Huilen betekent letterlijk vertaald: ‘Help mij, steun mij, ik ben machteloos, ik voel me hulpeloos’. Door te huilen maak je duidelijk dat je iets niet aankan en dat je je overweldigd voelt. Tranen zijn daarmee een krachtig communicatiemiddel. Ze hebben veel meer impact dan een verbaal verzoek.
Lucht huilen op?
Hulpeloosheid ligt dus aan de basis van huilen, maar in de dagelijkse praktijk is er meestal sprake van een mix van emoties. Verdriet speelt vaak een grote rol, maar ook woede en schaamte veroorzaken tranen bij ouders van een kind met een verslaving. Dan nu de grote vraag: is huilen gezond of niet? Uit onderzoek naar de invloed van huilen op de lichamelijke en geestelijke gesteldheid van een persoon blijkt dat huilen zelf niet oplucht. Huilen is wel op een indirecte manier goed voor je. We huilen immers hoofdzakelijk omdat we getroost willen worden. Bij voorkeur door iemand die ons nauw aan het hart ligt, bijvoorbeeld onze partner of een goede vriend(in). Door te huilen ontvang je troost en word je sociaal gesteund, en daar knap je van op. In je eentje huilen heeft dus weinig zin, dan schiet je het onbewuste doel van huilen voorbij.
Gedicht: Huil maar even
Huil maar even,
leg je werk maar even neer,
echt concentreren doe je toch niet meer.
Huil maar even,
tegen iemands lichaam aan,
dan zal het stukken beter met je gaan.
Huil maar even,
dat jij de enige niet bent,
dat is een troost die je al kent.
Huil maar even,
Je laten troosten voor je verdriet,
dat mag toch niet, dat mag toch niet.
Huil maar even,
altijd maar flink zijn is niet goed,
als je niet meer weet hoe 't verder moet.
Huil dan toch even,
straks, met de tranen langs je kin
denk je ineens: ik heb weer zin,
om door te leven.
