Dwingen helpt niet
Hoe krijg ik mijn kind, die zwaar afhankelijk is van blowen, zover dat hij naar de huisarts gaat om een eerste stap richting hulp te zetten? Hij weet écht wel dat het gebruiken van drugs ongezond is, maar hoe krijg ik hem zover dat het gedrag verandert zonder dat we daar steeds ruzie over hebben?
Je best doen
Ouders ervaren vaak frustratie over hoe hun kind zich te gronde richt aan de ellendige gevolgen van drugsgebruik. Zij doen enorm hun best om het kind van de drugs af te krijgen. En als ik zeg ‘heel erg hun best’, dan bedoel ik ook ‘heel erg hun best.’ Ze smeken hun kind vele malen om te stoppen met het gebruik van drugs, dwingen hun zoon of dochter hulp te zoeken en leggen gruwelijke feiten ten gevolge van drugsgebruik op de tafel. Ze hebben het gelijk aan hun kant en toch lijkt het allemaal niet aan te komen.
Wat helpt dan wel?
‘Waarom doet mijn kind niet gewoon wat ik zeg? Dan zou het veel beter gaan’, vragen ouders zich af. Ze beseffen inmiddels dat dwingen niet helpt. Straffen en belonen ook niet. Maar wat dan wel? Ze hopen een andere aanpak op het spoor te komen die wel werkt. En gelukkig bestaat er een techniek die helpend is bij het motiveren tot verandering van gedrag. Deze techniek, die veel in de verslavingszorg wordt gebruikt, heet motiverende gespreksvoering.
Dubbel gevoel
Grondleggers van deze techniek gaan ervanuit dat een ongemotiveerd persoon niet bestaat. Ik denk dat dit klopt. Ieder kind weet diep in zijn hart echt wel dat het voor zijn gezondheid niet goed is wat hij/zij doet of nalaat. Ieder kind heeft een dubbel gevoel ten aanzien van de risico’s en gevolgen van het gebruik van drugs. Een stemmetje in het achterhoofd dat zegt: zou je hier eens niet mee ophouden?
Vergroten van de eigen motivatie
Het doel van motiverende gespreksvoering is de eigen motivatie van het kind vergroten. Motiverende gespreksvoering kan helpen om de bron van de innerlijke tegenstrijdigheden op te sporen en te bespreken. Een mooi voorbeeld van zo’n innerlijke tweestrijd was een uitspraak van mijn zoon: ‘drugs is mijn grootste vijand en tegelijkertijd ook mijn beste vriend.’ Het spreekwoordelijke engeltje op de ene schouder en het duiveltje op de andere.
Begripvol en betrokken
De eigen motivatie is de toegangspoort waarmee de gedragsverandering in beweging gezet kan worden. Tien tegen negen dat je kind zelf ook voordelen van gedragsverandering ziet, maar tegelijkertijd ook veel obstakels en bezwaren. Het is belangrijk dat je je kind zelf laat uitspreken wat hij of zij wil veranderen. De motivatie wordt namelijk veel groter als hij of zij zelf meer voordelen ziet dan nadelen. Bovendien sterkt de motivatie nog meer als je kind het vertrouwen heeft dat hij of zij kán veranderen. En daar kun je als ouder heel goed bij helpen. Veranderen kan namelijk alleen gebeuren als jij begripvol en betrokken bent en geen oordelen laat doorschemeren of uitspreekt.
Ben een gids
Kortom, wil je je kind motiveren tot gedragsverandering dan werkt een dwingende methode niet. Je kind raakt over het algemeen veel meer overtuigd door redenen die hij/zij zelf ontdekt dan door de argumenten die anderen (ouders) aandragen. Als het aankomt op een gedragsverandering om de gezondheid van je kind te verbeteren is een gidsende stijl het meest effectief. Essentieel is dat je je verdiept in wat je kind diep van binnen zou willen en oprecht geïnteresseerd bent.
Luisteren
Eén van de belangrijkste onderdelen van een goede gids zijn is actief luisteren. Wil je hier meer over lezen over actief luisteren? Vraag dan hier het gratis E-book ‘Praktische handreikingen voor ouders met een kind met een verslaving’ aan. Het E-book staat boordevol tips en handreikingen die je direct kunt toepassen.
